Za abuzywną należy również uznać klauzulę dotyczącą ubezpieczenia niskiego wkładu własnego kredytu. Klauzule te kształtowały prawa i obowiązki kredytobiorców w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając przy tym często ich interes. Celem  ubezpieczenia niskiego wkładu pozostawało zagwarantowanie bankom możliwie największych profitów przy równoczesnym ograniczeniu ryzyka gospodarczego związanego z dokonaną czynnością bankową kosztem klientów. Zasadniczo jedynym beneficjentem ubezpieczenia pozostawał bank - przedsiębiorca działający na rynku usług finansowych, który jako ubezpieczony dzięki zobowiązaniu powodów do uiszczania składek uzyskał daleko idące zabezpieczenie płatności kredytu, w istocie doszło do przerzucenia ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną przez bank zawodowo działalnością na konsumentów. W narzuconym przez banki rozwiązaniu zabezpieczenia niskiego wkładu własnego korzyść była rażąco jednostronna - wyłącznie bank bowiem korzystał z dobrodziejstw ubezpieczenia, nie ponosząc z tego tytułu żadnych kosztów. Klienci często musieli liczyć się z obowiązkiem zwrotu świadczenia ubezpieczycielowi w zakresie wypłaconego odszkodowania.